انواع زگیل‌های تناسلی ممکن است در برخی مواقع با ضایعات ناشی از ویروس هرپس (تبخال) اشتباه گرفته شود. زگیل‌های تناسلی توسط ویروس‌های مختلف ایجاد می‌شود، اما ممکن است ضایعات ناشی از آن در قسمت‌های مشابه بدن دیده شود.
هردوی این بیماری‌ها به‌دنبال تماس پوستی و حین رابطه جنسی منتقل می‌شوند؛ با این تفاوت که در اولین تماس با ویروس هرپس، ممکن است فرد از علائمی مثل تب، لرز، بدن‌درد و خستگی نیز شکایت کند. ضایعات ناشی از هرپس در 98 درصد از مواقع با درد، خارش و احساس تورم و درد در غدد لنفاوی ناحیه درگیر همراه است. این علائم در ضایعات ناشی از HPV شیوع بسیار کمتری دارد.
همچنین می‌توان به اختلاف در ظاهر این ضایعات اشاره کرد. توصیه می‌شود برای تشخیص و افتراق این بیماری‌ها از پزشک خود کمک بگیرید.
| زگیل تناسلی | تبخال |
| زگیل‌های تناسلی ممکن است منفرد یا چندتایی، مسطح، گنبدی، گل‌کلمی شکل، رشته‌ای، قارچی، ساقه‌دار، پلاک‌مانند، صاف (مخصوصاً روی ساقه آلت تناسلی) یا لوبولی باشند. | تبخال معمولاً به شکل وزیکول‌های 2 تا 4 میلی‌متری با اریتم زمینه‌ای مرتبط است و در نهایت به وزیکوپاستول‌ها، خراشیدگی و زخم تبدیل می‌شود. |
| زگیل ممکن است سفید، هم‌رنگ پوست، اریتماتوز (صورتی یا قرمز)، بنفش یا قهوه‌ای باشد. زگیل‌های تناسلی معمولاً نرم هستند و از 1 میلی‌متر تا بیش از چند سانتی‌متر قطر دارند. | تبخال اغلب ظاهر اریتماتوز (صورتی یا قرمز) دارد و به‌صورت وزیکول‌هایی دیده می‌شود که در ادامه به اروژن و زخم تبدیل می‌شوند. |
| زگیل‌ها معمولاً بدون علامت هستند، اما گاهی اوقات ممکن است با خارش همراه باشند. | ضایعات تبخال معمولاً با درد و خارش در محل وقوع و همچنین احساس درد و تورم در غدد لنفاوی آن ناحیه همراه است. همچنین ممکن است باعث بروز علائمی مانند تب، بدن‌درد و خستگی در فرد شود. |
زگیل تناسلی چیست
زگیل تناسلی، یکی از شایع‌ترین عفونت‌های منتقله از راه جنسی (STIs) است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. این زگیل‌ها به‌صورت برجستگی‌های کوچک و گوشتی در ناحیه تناسلی و اطراف آن ظاهر می‌شوند و می‌توانند در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف باشند. زگیل‌های تناسلی معمولاً بدون درد هستند، اما می‌توانند موجب خارش، سوزش و ناراحتی شوند.
علت و نحوه انتقال زگیل تناسلی
ویروس HPV عامل ایجاد زگیل تناسلی است و بیش از 200 نوع مختلف از این ویروس شناسایی شده‌اند. از این میان، HPV نوع 6 و 11 بیشترین مسئولیت را در ایجاد زگیل‌های تناسلی دارند. انتقال ویروس عمدتاً از طریق تماس جنسی مستقیم (واژینال، آنال یا اورال) صورت می‌گیرد.
علائم زگیل تناسلی
- برجستگی‌های کوچک و گوشتی در ناحیه تناسلی و مقعد
- خارش یا سوزش در ناحیه مبتلا
- خونریزی یا درد در هنگام مقاربت جنسی
تبخال تناسلی چیست
تبخال تناسلی یکی دیگر از عفونت‌های منتقله از راه جنسی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود. دو نوع اصلی این ویروس شامل HSV-1 و HSV-2 هستند که هر دو می‌توانند باعث تبخال تناسلی شوند، هرچند که HSV-2 بیشتر به این نوع تبخال مرتبط است.
علت و نحوه انتقال تبخال تناسلی
ویروس هرپس سیمپلکس عامل ایجاد تبخال تناسلی است. انتقال ویروس از طریق تماس جنسی (واژینال، آنال یا اورال) و تماس پوستی مستقیم با زخم‌های تبخال یا ترشحات آلوده صورت می‌گیرد.
علائم تبخال تناسلی
تاول‌های کوچک و دردناک در ناحیه تناسلی، مقعد و اطراف آن
- خارش و سوزش قبل از ظهور تاول‌ها
- زخم‌های باز پس از ترکیدن تاول‌ها
- علائم عمومی مانند تب، سردرد و بدن‌درد
تفاوت‌های بین زگیل تناسلی و تبخال تناسلی
اگرچه هر دو بیماری از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند و می‌توانند مشکلات جدی برای فرد مبتلا ایجاد کنند، اما تفاوت‌های مهمی در علائم، علت و روش‌های پیشگیری و درمان دارند که باید به‌طور دقیق مورد توجه قرار گیرند.
| ویژگی | زگیل تناسلی | تبخال تناسلی |
| عامل بیماری‌زا | ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) | ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) |
| انواع ویروس | HPV نوع 6 و 11 | HSV نوع 1 و 2 |
| علائم اصلی | برجستگی‌های گوشتی و بدون درد | تاول‌های دردناک و پر از مایع که به زخم تبدیل می‌شوند |
| محل شایع بروز | ناحیه تناسلی و مقعد | ناحیه تناسلی، مقعد و اطراف آنها |
| نحوه انتقال | تماس جنسی و تماس پوستی با ناحیه آلوده | تماس جنسی و تماس پوستی با زخم‌ها یا ترشحات آلوده |
| مدت زمان نهفتگی | چند هفته تا چند ماه | 2 تا 20 روز |
| پیشگیری | واکسیناسیون علیه HPV و استفاده از کاندوم | استفاده از کاندوم و پرهیز از تماس جنسی در دوره فعال بیماری |
| درمان | درمان‌های موضعی و روش‌های فیزیکی مانند کرایوتراپی | داروهای ضدویروسی مانند آ سیکلوویر، فام سیکلوویر و وال سیکلوویر |
| خطرات بلندمدت | احتمال ابتلا به سرطانهای مرتبط با HPV | احتمال عود بیماری و انتقال مکرر به شرکای جنسی |
| تشخیص | معاینه بالینی، پاپ اسمیر، تست HPV | معاینه بالینی، تست HSV (کشت ویروس یا PCR) |
| ایمنی بدن پس از عفونت | ایجاد ایمنی دائمی نمی‌کند | ویروس در بدن باقی می‌ماند و ممکن است عود کند |
پیشگیری از زگیل تناسلی
واکسیناسیون علیه HPV یکی از مؤثرترین راه‌های پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی است. استفاده از کاندوم نیز می‌تواند خطر انتقال را کاهش دهد، هرچند که محافظت کامل را تضمین نمی‌کند. درمان‌های موجود شامل کرم‌های موضعی، روش‌های فیزیکی مانند کرایوتراپی (یخ‌زدایی)، لیزر و جراحی هستند.
واکسن پاپیلوگارد یکی از موفق‌ترین واکسن‌ها در پیشگیری از زگیل تناسلی (زگیل‌های تناسلی) است که از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، عامل اصلی این بیماری، محافظت می‌کند. HPV یک ویروس بسیار شایع است که به طور اصولی توسط تماس جنسی منتقل می‌شود و می‌تواند به شکل‌های مختلفی از جمله زگیل‌های تناسلی (زگیل‌های جنسی) منجر شود.
دوز، زمانبندی و سن مناسب تزریق واکسن HPV ایرانی
- دوزها: واکسن پاپیلوگارد به صورت یک سری از دوزهای تزریقی تأمین می‌شود. معمولاً برای حصول ایمنی کامل، 3 دوز از این واکسن به طور منظم تزریق می‌شود. دوز اول، دوز دوم 2 ماه پس از دوز اول و دوز سوم 6 ماه پس از دوز دوم تزریق می‌شود.
- سن مناسب تزریق: واکسن پاپیلوگارد برای افرادی به سن 9 تا 45 سال توصیه می‌شود. به این ترتیب، این واکسن مناسب برای بیشتر افرادی است که قصد دارند از زگیل‌های تناسلی و بیماری‌های مرتبط با HPV پیشگیری کنند.
واکسن پاپیلوگارد نه تنها به افراد کمک می‌کند تا از خودشان در برابر زگیل‌های تناسلی محافظت کنند، بلکه همچنین نقش مهمی در کاهش انتقال این ویروس به شرکای جنسی خود دارند. با توجه به شیوع بالای HPV و اهمیت پیشگیری، واکسیناسیون به عنوان یک راهکار اساسی در بهداشت جمعی مورد تأکید قرار می‌گیرد.
به طور کلی، واکسن پاپیلوگارد به عنوان یکی از ابزارهای اساسی و کارآمد در پیشگیری از زگیل‌های تناسلی و سرطانهای مرتبط با HPV معرفی می‌شود. استفاده به موقع و طبق زمانبندی مشخص شده از این واکسن می‌تواند از ابتلا به این بیماری‌ها جلوگیری کرده و به بهبود عمومی سلامت جامعه کمک کند.