اهمیت واکسن HPV ایرانی در توانایی آن در جلوگیری از ابتلا به عفونت‌های ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است که مسئول بخش قابل توجهی از سرطان‌های دستگاه تناسلی خانم‌ها و آقایان است. این واکسن برای افراد 9 تا 45 ساله، به‌ویژه برای افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، یا در معرض خطر ابتلا به HPV هستند، توصیه می‌شود.
مزایای تزریق واکسن HPV در بزرگسالان
- پیشگیری از سرطان: واکسیناسیون HPV از ابتلا به سرطان دهانه رحم و سایر سرطان‌های دستگاه تناسلی جلوگیری می‌کند که به‌طورکلی با حدود 5 درصد از سرطان‌ها، 10 درصد از سرطان‌های زنانه و 16 درصد از سرطان‌ها در زنان ساکن در کشورهای در حال توسعه مرتبط است.
- محافظت در برابر زگیل تناسلی: واکسن‌های چهار ظرفیتی HPV از ابتلا به زگیل تناسلی که توسط سویه‌های کم‌خطر HPV ایجاد می‌شود، محافظت می‌کند.
- اثربخشی طولانی‌مدت: واکسن‌های HPV اثربخشی طولانی‌مدتی در پیشگیری از عفونت‌ها، سرطان‌ها و زگیل‌های مرتبط با ویروس HPV نشان داده‌اند.
- اهمیت برای سلامت عمومی: واکسیناسیون HPV برای کاهش بروز بیماری‌ها ازجمله زگیل تناسلی، واکسن‌های 4 ظرفیتی و سرطان‌های مرتبط با HPV حیاتی است؛ به‌ویژه در کشورهایی که برنامه‌های غربالگری برای تشخیص زودهنگام ضایعات پیش‌سرطانی امکان پذیر نیست.
واکسیناسیون HPV به‌طور قابل توجهی شیوع عفونت HPV و بیماری‌های مرتبط مانند سرطان دهانه رحم و ضایعات پیش‌سرطانی دهانه رحم را در کشورهایی با پوشش واکسیناسیون زیاد، کاهش داده است.
در انگلستان، برنامه واکسیناسیون HPV با استفاده از واکسن دوظرفیتی، منجر به کاهش قابل توجهی در ابتلا به سرطان دهانه رحم و ضایعات پیش سرطانی دهانه رحم درجه 3 (CIN3) در زنان جوان؛ به‌ویژه کسانی که در 12 تا 13 سالگی واکسن تزریق کرده بودند. تا سال 2020، 448 مورد کمتر از حد انتظار سرطان دهانه رحم و 17،235 مورد کمتر از حد انتظار CIN3 وجود داشته است.
در نروژ، بروز ضایعات پیش سرطانی دهانه رحم با درجه بالا (+CIN2) در زنان 20 تا 25 ساله از زمان معرفی واکسیناسیون HPV کاهش یافته است. زنان واکسینه‌شده در مقایسه با زنان واکسینه‌نشده خطر +CIN2 کمتری داشتند.
در رواندا، شیوع سویه‌های ویروس‌های موجود در واکسن به‌طور قابل توجهی با برنامه واکسیناسیون HPV کاهش یافت؛ به‌ویژه در زنانی که در زمان واکسیناسیون کمتر از 24 سال سن داشتند. واکسن دوظرفیتی HPV نسبت به داده‌های قبلی کاهش بیشتری در ضایعات پیش سرطانی دهانه رحم درجه 2 یا بالاتر (+CIN2)، CIN3 و موارد سرطان دهانه رحم نشان داد.
به‌طور خلاصه، واکسیناسیون HPV در کاهش بروز سرطان دهانه رحم و ضایعات پیش‌سرطانی در کشورهایی که برنامه‌های واکسیناسیون موفقی دارند، بسیار مؤثر بوده است و بیشترین تأثیر آن در کشورهایی با پوشش واکسیناسیون زیاد در نوجوانان قبل از شروع فعالیت جنسی مشاهده شده است.
واکسن‌های HPV اثربخشی و ایمنی طولانی‌مدت خود را در پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با HPV نشان داده‌اند. در کارآزمایی FUTURE II، طولانی‌ترین دوره اثر پیشگیرانه برای واکسن HPV به مدت 14 سال گزارش شده است. همچنین، طولانی‌ترین اثر بالینی برای این واکسن در برخی مطالعات پیگیری تا 14 سال به ثبت رسیده است، که نشان می‌دهد کیفیت زندگی افراد را با ایجاد پیشگیری از عوارض جانبی مرتبط با درمان و کاهش هزینه‌های درمان بهبود می‌بخشد.
مطالعات نشان داده‌اند که سرمایه‌گذاری در واکسیناسیون HPV، به دلیل کاهش خطر ابتلا به پیش‌سرطان دهانه رحم و محافظت در برابر ضایعات گردن رحم با درجه بالا، منجر به بهبود کیفیت زندگی می‌شود. همچنین، مشخص شده است که این فواید ممکن است بیشتر از 14 سال ادامه داشته باشد، اما بررسی طولانی‌تری برای تأیید این ادعاها لازم است.
نحوه مصرف واکسن پاپیلوگارد در بزرگسالان
شکل دارویی واکسن HPV به صورت سرنگ از پیش پر شده حاوی 0.5 میلی لیتر محلول تزریقی است.
درصورتی‌که واکسیناسیون در سنین بیشتر از 15 سال انجام شود، تزریق واکسن در سه دوز و در ماه‌های 0، 1 و 6 توصیه می‌شود.
برای افرادی که بالای 15 سال هستند، واکسن پاپیلوگارد باید در سه دوز تزریق شود. دوز دوم باید یک ماه پس از تزریق اولیه و دوز سوم شش ماه پس از تزریق اولیه انجام شود. اگر ضرورتی برای تغییر این فاصله‌های زمانی وجود داشته باشد، دوز دوم می‌تواند بین یک تا سه ماه پس از دوز اول و دوز سوم بین پنج تا دوازده ماه پس از دوز اول تزریق شود. ضروری است که فاصله بین تزریق دوز اول و دوم کمتر از چهار هفته و فاصله بین دوز دوم و سوم کمتر از دوازده هفته نباشد.